Carrièrekeuzes; welke kwispel?!

De zomervakantie doet goed. Mij in ieder geval wel. Zittend op een ligstoel voor mijn luxe safaritent in Midden-Frankrijk keek ik uit over een weiland met koeien waar een meanderend riviertje doorheen loopt (zie foto). Het is een zwaar bestaan… De sfeer op de camping is uiterst gemoedelijk. Met 15 vaste tenten is het van een kleinschalige opzet, wat uitnodigt tot wat sociale contacten tussen het lezen en zwemmen door.

Passieloos

Een van de vragen die je uiteindelijk wederzijds krijgt is “en wat doe jij in het dagelijks leven”. Wat me in de antwoorden van mijn gesprekspartners bij sommigen opvalt is dat er weinig passie vanuit gaat. Het wordt een redelijk standaard verhandeling, een bijna zakelijke samenvatting van hun werkzaam bestaan. Waar ze zo-even nog volkomen relaxed vakantie stonden te vieren met een schittering in hun ogen, zie je de realiteit van de dagelijkse sleur in hun ogen terugkeren. Hoe jammer en wrang?!

‘Hoofd’zaken: rationeel

Ik heb zeer regelmatig gesprekken met professionals over de keuzes die zij maken of gaan maken in hun carrière. Vaak in het kader van onze Management Reflectie. Wat ik hierbij altijd aangeef is dat je in je carrière moet zorgen voor uitgebalanceerde keuzes. En die balans zit hem in de combinatie hoofd en hart. Hoofdelijk (rationeel) moet het goed zitten: Mooi bedrijf, mooie functie, interessante taken, goede arbeidsvoorwaarden, voldoende perspectief. Maar ook zaken als aanzien vanuit je omgeving schaar ik hieronder.

‘Hart’zaken: kwispelen

Als je alle ‘hoofd’zaken goed op orde hebt, dan is het tijd om naar je hart te luisteren. En gek genoeg betekent dat niet dat je naar je borstkas gaat staren. Je moet achter je kijken. Doe je ogen dicht en kijk met je geestesoog achter je naar je billen. Wat doet je fictieve staart als je aan een carrièrekans denkt? Hoe voel het? Gaat die staart heel erg kwispelen? Zo ja, dan is het goed. Zo niet, dan betekent dat een rood stoplicht en bij rood moet je stoppen en het dus niet doen. Of je moet hele sterke andere argumenten hebben om het alsnog te doen, maar dat ‘kost’ je dan altijd iets (zie verderop). ‘Hart’zaken zijn dus eigenlijk ‘staart’zaken.

‘Staart’zaken

“Gaat je staart er van kwispelen?” is een van Remco Claassen geleende metafoor die ik de hele dag gebruik en grappig genoeg inmiddels ook actief terugkrijg van relaties. Zonder het te hoeven vragen, geven zij aan of hun staart momenteel kwispelt of niet. Wat maakt deze metafoor in mijn ogen zo krachtig? De simpelheid ervan. Een hond denkt geen moment na over wat hij met zijn staart zal doen. Als een hond blij is, dan kwispelt zijn staart. Punt. Als de staart namelijk niet kwispelt dan is de hond angstig, verdrietig of minstens ambivalent in zijn emotie.

Keuzes, keuzes, keuzes

Wat betekent de kwispel dan voor ons als mens? Als professionals? De mate van kwispel geeft simpel gezegd weer of je ergens juist energie van krijgt, of dat het je energie zal kosten. Als je alle ‘hoofd’zaken op orde hebt, maar je staart er niet van gaat kwispelen, dan zal het je hoogstwaarschijnlijk veel energie gaan kosten. Als je staart er heel erg van gaat kwispelen, maar alle ‘hoofd’zaken zijn niet op orde, dan krijg je er nog steeds energie van, maar kun jij je afvragen of de keuze op andere fronten (bijv. financieel of qua perspectief) je voldoende biedt. Het antwoord hierop kan “nee” zijn en toch kun je de keuze er vanuit je kwispel voor maken. Dan weet je in elk geval dat het je wel iets zal ‘kosten’ aan de kant van de ‘hoofd’zaken. Die kosten kúnnen zich gaan wreken en dat moet jij je in dat geval vooraf wel beseffen. Bij dit soort keuzes gaat een andere levenswijsheid op waar ik graag aan vasthoud en dat is dat iedere keuze zijn consequenties heeft. Als je echter niet bereid bent om de gevolgen van een keuze ten volle (!) te accepteren, dan moet je de keuze niet maken! Oftewel “oorzaak en gevolg” en “wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten”.

Meten is weten

De ‘hoofd’zaken van je keuzes zijn redelijk rationeel. Die kun je beredeneren of plat vaststellen. Maar hoe meet je jouw kwispel? Hoe weet je op voorhand waar je energie van krijgt en waarvan niet? Deels weet je dat zelfs wel, maar omdat je er niet vaak bij stil staat ontbreekt een deel van dit inzicht. Er zijn echter methodieken in de markt die iets van deze strekking meten. Wij doen dat ook middels de TMA methode. Dit staat voor Talent Motivatie Analyse. Het doel is om inzicht te krijgen in je talenten omdat je daar energie van krijgt. De reden dat wij voor TMA gekozen hebben, is dat TMA niet alleen je natuurlijke gedrag meet (ligt dicht bij je en levert energie op), maar ook de aanleg en ontwikkelbaarheid van je competenties en dat facet is uniek. We kijken dus niet naar je gedrag (want dat kan aangeleerd zijn of kun je aanpassen naar gelang de situatie), maar naar jouw ‘DNA’. Wat heb je van nature in huis en wat betekent dit voor jouw kwispel?

Inspiratie uit voorbeelden (1)

Eén van mijn relaties is de afgelopen ruim 10 jaar directeur geweest bij een mooi concern. In onderling overleg is echter besloten dat hij de organisatie gaat verlaten en sinds lange tijd is hij binnenkort dus weer ‘in de markt’. Hij zal binnenkort uit dienst treden en gaf mij aan daarom graag per die datum ook weer iets nieuws te willen hebben. Mijn reactie: “Het stomste wat je kunt doen.”. De bewuste directeur en ik kennen elkaar al lang dus ik kan dat zeggen, maar ik meen het ook. Na ruim 10 jaar krijgt hij de kans om zijn keuzes voor de toekomst weer fris te maken en te herijken. Alles ligt open, dus waarom in het licht van een datum een keuze maken die achteraf wellicht niet brengt wat je echt wilt? Zijn reactie was dat thuiszitten en ‘soul searchen’ hem ook niet aanlokkelijk klinkt. Ik heb hem geadviseerd om er juist op uit te trekken en zijn netwerk te activeren en vooral veel gesprekken te gaan houden. Niet zozeer gericht op een nieuwe baan, maar juist gericht op inspiratie. Ontdek wat wel en niet goed voelt. Wat spreekt je wel en wat spreekt je niet aan? Daarnaast heeft hij met mij Management Reflectie gedaan inclusief een TMA om het geheel te onderbouwen met inzicht. Alles om de keuzemogelijkheden op ‘hoofd’- en ‘hart’zaken richting het puntje van de trechter te duwen zodat er alleen nog maar een afgewogen besluit uit kan komen. De kans dat er uit dit proces voor hem komt dat hij voortaan cursussen kantklossen wil gaan geven is natuurlijk klein. Ik verwacht dat hij wel weer ergens directeur wordt, maar dan wel in een organisatie en setting die op dit moment in zijn leven en carrière het beste bij hem passen. Dus waar zijn staart maximaal van gaat kwispelen!

Inspiratie uit voorbeelden (2)

Ander voorbeeld. Bij één van onze klanten doen we regelmatig TMA analyses met medewerkers die toe zijn aan een volgende carrièrestap. Zo ook met een jongedame van eind twintig. Ze had de TMA gemaakt en ik had de uitkomsten geanalyseerd en zou die met haar gaan bespreken. Het eerste wat ze vooraf zei was dat ze had geconcludeerd dat leidinggeven toch niet haar ding is, terwijl ze altijd wel gedacht had dat te gaan doen en dat ze daarom uit de TMA een andere richting hoopte te halen. Met de uitkomst van haar TMA in gedachten vroeg ik verbaasd waarop ze die conclusie baseerde? Ze antwoordde dat ze echt niet zit te wachten op mensen die aan haar bureau komen zeuren over kleinigheden of die continu vragen wat ze nu moeten gaan doen en dat daarom leidinggeven niet bij haar zou passen. Samen ben ik de uitkomsten van de TMA met haar gaan doorlopen. Haar score op ‘Verantwoording & leiderschap’ was sky-high! Haar score op ‘Hulpverlenen’ was echter relatief laag. Die twee scores in combinatie met een aantal andere scores wees zonder twijfel in de richting van een leidinggevende positie, echter dan aan een team van professionals! Mensen die niet vragen wat ze moeten doen, maar die een probleem aan hun leidinggevende voorleggen inclusief mogelijke oplossingen en vooral op haar willen terugvallen om te sparren en voor advies. Voor haar bracht dit een heel mooi inzicht en een hernieuwd perspectief op haar carrière!

Kijk af en toe achterom

Meten is dus weten en kan je helpen om de nuances van je keuzes te bepalen. Doel is dat je nog gerichter en meer onderbouwd je keuzes maakt; zowel op ‘hoofd’zaken als op je ‘kwispel’. Doe datgene waar je energie van krijgt. Hierin zal je hoogstwaarschijnlijk ook efficiënter en effectiever zijn voor jouw werkgever. Win-win dus. Blijf zeker rationeel denken. Maar vergeet niet om af en toe, dus ook los van keuzemomenten, achterom te kijken om te zien wat je staart doet. Ik wens je veel kwispel toe!

Bel me als ik je kan helpen om jouw kwispel te vinden en deel vooral je reactie op deze blog op de website!

Inspirerende groet,

Bart M. Diepenbroek

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.