Waar mensen met verschillende meningen bij elkaar komen zie je het ontstaan: discussies en de drive om elkaar te overtuigen van het eigen gelijk.
En juist dat gelijk vind ik altijd interessant. Want waarom houd je daar aan vast? Omdat je je ongelijk niet toe wilt geven? Omdat je de ander het gelijk niet gunt? Omdat er eigenlijk hele andere zaken meespelen, maar die probeer je nu uit te vechten op een heel ander onderwerp?
Ik kan me een discussie herinneren tussen twee directeuren in een teamsessie die ik begeleidde. Eigenlijk zeiden ze allebei hetzelfde, maar ze waren niet voornemens om de woorden die de ander eraan gaf te accepteren. Vasthouden en daarmee dus een wedstrijdje ver-plassen. Ik gaf ze de metafoor van de 6 en de 9. Als je vanuit het puntje kijkt is het allebei een 6. Als je vanuit het rondje kijkt is het allebei een 9. Het vereist dus dat je bereid bent iets vanuit elkaars standpunt te zien.
Ook ik verzand weleens in mijn eigen gelijk en in de mooiste gevallen betrap ik mezelf daarop terwijl ik het doe. En dan stel ik mezelf de vraag die ik iedereen gun in die situatie: Wil je jouw gelijk? Of je geluk?… Eén letter verschil, maar uiteindelijk een wereld van verschil.
Ik wens je wijsheid en vooral veel geluk!
Inspirerende groet,
Bart M. Diepenbroek
Tsja… waar jij het interessant vind …word ik er altijd ongemakkelijk van bij bv een discussie tussen 2 collega’s in een vergadering. Wel is het goed om de achterliggende gedachten te weten en daarover te sparren. Dat doe ik meestal wel naderhand. Soms heb ik ook een mening of vind ik ergens wat van en wil ik dicht mijzelf blijven. Maar toch is het een kunst om er samen uit te komen. Het houd mij fris! Finn weekend!
Dank voor je reactie Dianne. Het ís ook ongemakkelijk als twee mensen in een discussie blijven hangen. En in the heat of the moment reageren is soms ook geen goed idee…